دردانشگاه‌های مطرح دنیا، دروس کارآفرینی به طور گسترده ای تدریس می‌شوند و یا به عبارتی می توان گفت که دروس کارآفرینی و فراگیری مقدمات راه اندازی استارت آپ ها در اولویت قرار دارند. از اینرو دانشگاه‌ها نقش بسیار مهم و البته پررنگی در توسعه استارتاپ ها و کسب و کارهای نوپا دارند. این نقش به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق فراهم کردن محیط ها، منابع و فرصت‌های لازم برای رشد و پیشرفت این کسب و کارها ایفا می‌شود.
دانشگاه‌ها با ارائه دروس و برنامه‌های آموزشی متنوع، دانشجویان را برای راه اندازی و مدیریت استارتاپ‌ها و کسب و کارهای نوپا آماده می‌کنند. این آموزش‌ها در حوزه های متفاوتی از جمله مطالعه مفاهیم کارآفرینی، برنامه ریزی استراتژیک، تجزیه و تحلیل بازار، مدیریت مالی و منابع انسانی و سایر مهارت‌های مورد نیاز برای تأسیس و راه‌اندازی یک کسب و کار موفق می‌شوند. به بیان دیگر دانشگاه ها محیطی مناسب را برای توسعه کارآفرینی و استارتاپ ها ایجاد می‌کنند. این امکانات به دانشجویان و فارغ التحصیلان اجازه می‌دهند تا ایده‌های خود را با استفاده از منابع فنی، مالی و مشاوره‌ای موجود در دانشگاه ، به عملیات کسب و کار تبدیل کنند.
دانشگاه نقش واسطه ای مهمی میان صنعت و دانشجویان دارد. این ارتباط نه تنها به استارتاپ‌ها کمک می‌کند تا از دانش و تخصص دانشگاه‌ها بهره برداری کنند، بلکه دانشجویان نیز فرصتی را برای کسب مهارت‌ها و گسترش تجربیات خود در یک محیط کسب و کار را فرا می گیرند. دانشگاه‌ها معمولاً دسترسی به اساتید و متخصصین متنوع در زمینه‌های مختلف دارند. پتانسیل این اساتید و متخصصین در فعالیت های کارآفرینانه و استارت آپ ها بسیار ارزشمند است.. از این رو، دانشگاه‌ها نه تنها محلی برای یادگیری دروس تئوری و علمی هستند، بلکه به عنوان مراکزی برای توسعه و پشتیبانی از کارآفرینان و استارتاپ‌ها بسیار حائز اهمیت اند. با ارائه تربیت کارآمد و ایجاد محیط‌های حاکم بر ابتکار و خلاقیت، دانشگاه‌ها به رشد و توسعه صنایع نوظهور و اقتصاد کشور کمک می‌کنند.
استارتاپ های بسیاری در دانشگاه‌ها شکل گرفته‌اند و در ادامه موفقیت های بزرگی را کسب کرده‌اند. استارتاپ گوگل در سال 1998 توسط دو دانشجوی دانشگاه استنفورد به نام‌های لری پیج و سرگی برین راه‌اندازی شد. آنها با تأسیس گوگل، به تبدیل آن به یکی از بزرگ ترین و معروف‌ترین شرکت‌های فناوری در جهان به موفقیت بزرگی دست یافتند. مارک زاکربرگ، بنیان گذار و مدیرعامل فیسبوک، این شبکه اجتماعی را در سال 2004 در دانشگاه هاروارد راه‌اندازی کرد. او در ابتدا با همکاران دانشگاهی خود، فیسبوک را برای دانشجویان هاروارد توسعه داد و سپس آن را به یک پلتفرم جهانی تبدیل کرد. ایوان اسپیگل و بابی مورف، دانشجویان دانشگاه استنفورد، در سال 2011 اسنپ چت را به عنوان پیام رسان تصویری راه‌اندازی کردند. این استارتاپ با توجه به محبوبیت روزافزون در میان جوانان، به یکی از برندهای معروف در دنیای فناوری تبدیل شد. مایکل دل، بنیان‌گذار شرکت Dell، در سال 1984 و هنگام تحصیل در دانشگاه تگزاس، این شرکت را تأسیس کرد. او با فروش کامپیوترهای شخصی ساخت خود، به یکی از شرکت‌های فناوری بزرگ و تأثیرگذار در جهان تبدیل شد.
اینها تنها چند نمونه از استارتاپ های موفقی هستند که استارت اولیه ی آن ها در دانشگاه‌ها زده شد و بسیاری از شرکت های فناوری بزرگ و معروف دیگری نیز در ابتدا به صورت استارتاپ در دانشگاه‌ها تأسیس شده‌اند. تمامی این مثال ها نشان می دهد که دانشگاه ها محیط مناسبی برای ایجاد نوآوری و توسعه استارتاپ‌های موفق هستند و نقش اساتید برجسته و پویای فضاهای دانشگاهی در این حوزه غیر قابل انکار است.
